ಮತ್ತದೇ ಬೇಸರ…

ನನಗೆ ಮೊದಲಿಂದಲೂ ಊರುಗಳ ಬಗೆಗೆ ತುಂಬಾ ಆಸಕ್ತಿ. ಅಂದರೆ ಒಂದು ಊರಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಜನರಿದ್ದಾರೆ, ಅದರ ವಿಸ್ತೀರ್ಣ ಎಷ್ಟು, ಪ್ರತಿಶತ ಎಷ್ಟು ಜನ ಕಾರು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ, ಇತ್ಯಾದಿ ವಿವರಗಳಲ್ಲ. ನನಗಿಷ್ಟವಾಗುವುದು ಗುಣಾತ್ಮಕ ವಿವರಗಳು. ವಿಶೇಷಣಗಳು. ಸ್ವಭಾವಗಳು. ಒಟ್ಟಾರೆ ಆ ಊರಿನ ಸ್ವರೂಪ, ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ. ಆ ಊರಿನ ಬಣ್ಣ ಯಾವುದು, ವಾಸನೆ ಯಾವುದು, ಭಾವ ಯಾವುದು… ಅದೇನು ಶಾಂತ ಊರೋ, ಕೋಪಿಷ್ಠ ಊರೋ, ನಗೆಚಾಟಿಕೆಯದೋ… ಹೀಗೆ. ಕಾದಂಬರಿಯೊಂದನ್ನು ಓದುವಾಗ, ಅದರ ಪಾತ್ರಗಳು ವಾಸಿಸುವ ಊರುಗಳು, ಆ ಊರಲ್ಲಿ ಅವರ ಮನೆ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಕುರ್ಚಿ ಮೇಜುಗಳ ಏರ್ಪಾಟು, ಟೆರೇಸಿಗೆ ಹೋಗುವ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳು, ಟಿವಿ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡಿನ ಕೆಳಗೆ ಇಟ್ಟ ಹಳೆಯ ವರ್ತಮಾನ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಚಿತ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲವೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ? ಪ್ರತಿ ಸಲ ಪುಸ್ತಕ ತೆಗೆದಾಗಲೂ ಎಲ್ಲವೂ ಪಟಪಟನೆ ಓಡಿ ಬಂದು ತಾವೇ ಅನುಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲವೆ? ಮುಂದೆ ಯಾವತ್ತೋ ಆ ಕಾದಂಬರಿಯ ನೆನಪಾದಾಗ, ಆ ಚಿತ್ರಗಳು ಕಣ್ಣೆದುರಿಗೆ ಸರಸರನೆ ಹಾಯುವುದಿಲ್ಲವೆ? ಹಾಗೆಯೇ, ಯಾವುದೋ ಊರನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಂಡಾಗ ಮೂಡುವ ಚಿತ್ರ ಯಾವುದು? ಆಗುವ ಅನುಭವ ಎಂಥದ್ದು?